امشب میخوام در مورد پیدا کردن دوست خارجی در هندوستان و شخصیت های دانشجوهای کشور های مختلف از جمله : خودمون ایرانیان عزیز/ افغان ها/ اعراب/ آفریقایی/ اروپایی/ آمریکایی و هندی بنویسم. طرف صحبتم هم بیشتر خانوما هستن :
قبل از هرچی باید بگم که این نوشته بر اساس دیده ها و تجربیاتی بوده که اینجا داشتم و شنیدم و شاید نشه عمومیت داد به همه.ولی میشه یه نتیجه گیری ساده کرد.
خودتون میدونین که یکی از راه های پیشرفت زبان انگلیسی داشتن یه دوست غیر هم زبون هست که بتونین حداقل مجبور بشین باهاش انگلیسی حرف بزنین. ولی باور کنین هر گردی گردو نیست و گاها مرغ همسایه غازه واسه بعضی از ماها
. ببینین دوستان" هند کشوریه با 1میلیارد و دویست میلیون جمعیت و پر توریست و دانشجوهای خارجی که به علتهای مختلف حالا ارزونی/ آزادی/ زبان انگلیسی / مدرک انگلیسی/پذیرش آسون /طبیعت /سنت مورد استقبال قرار گرفته. متاسفانه از اونجایی که تعداد خارجی ها توی ایران کمه " ما ناخوداگاه یه حسه خارجی پسندی گرفتیم" و نگاه رو به بالایی نسبت به غیر هم وطنمون داریم. بعضی دانشجوهایی که اینجا میان مخصوصا بعضی از خانوما حاضرن همه چیشونو بزارن واسه این رابطه که بیشتر وقتا پایان خوبی نداره ... حالا میگم چرا .. چیزی که واسه ما ایرانی ها در یه رابطه مهمه درستی"مرام و احترام هست. من منکر این حقیقت نمیشم که خیلی ها توسط دوستای ایرونیشون اینجا پولشون خرده شده یا از روی حسادت و رقابت درگیر شدن و یا شکست عاطفی خوردن و ترجیح میدن رابطشونوکم کنن ولی اینو بهتون قول میدم به قولی اگه ما گوشت همو بخوریم ولی استخون همو دور نمیندازیم.ما گذشته ای داریم که سرشار از نیکی ها بوده همراه با غرور آریایی و یکی بودن به خاطر وطنمون. ما همه کنار هم جنگیدیم" اشک ریختیم و خندیدیم" اگه قرار باشه خودمون هوای همدیگه رو (حتی از دور) نداشته باشیم دیگه مطمئن باشید امیدی به بقیه و حتی ... (بحثمون سیاسی نشه) نیست. پس لطفا با دید منفی و حتی دشمن به هم نگاه نکنیم .
اکثر دانشجوهای زبان من اینجا ایرانی و افغان و عرب هستن گاهی وقتا به اتحاد "دوستی و با هم بودن بعضی هاشون قبطه میخورم. ولی اینجا فقط یه قسمتی از ویژگی های منفیشون رو باز میکنم و منکر هزاران خوبیشون هم نمیشم:
دوستان افغان ما به خاطر اینکه چندین سال هست کشورشون درگیر جنگه و خیلی از دوستان و اعضای خونواده شون رو متاسفانه به همین خاطر از دست دادن " زیاد حس شوخ طبعی و به قولی فان مثه ما ایرانی ها ندارن" بیشتر جدی هستن و ترجیح میدن رسمی باشن. گذشته از این به علت تربیت مذهبی خانوادگی که دارن (که قابل ستایش هست) کمی در روابط دوستانشون با خانوما بیش از حد غیرتی برخورد میکنن و این تعصب تا حالا چندین مورد درگیری فیزیکی با دوستانشون بوجود آورده . یکی دو سال هست که بعضی از دخترای ایرانی به هر علتی وارد همچین رابطه ای میشن و چون ما ایرانی ها آزادی رو به همه چی ترجیح میدیم ممکنه به خاطر این تعصبات درگیر بشیم /پس خواهشا قبل از اینکه دیر بشه اول طرفتونو بشناسین و بعد رابطه ای برقرار کنین. صرف پول هزینه کردن و سرویس دادن و موتور و ماشین شیک داشتن نمیتونه علتی واسه یه رابطه باشه. اینجا خیلی از دوستان افغان بورس کشورشون هستن و پول مکفی بهشون میرسه و قاعدتا و ظاهرا کیس خوبی هستن ولی ابتدا" طرفتونو بشناسین تا خدای نکرده بعدا پشیمون نشین .
اعراب کشورهای یمن/ عراق/سعودی/بحرین/عمان /لیبی... اینجا زیادن و همشون شخصیت های متفاوتی دارن.
مثلا دوستان یمنی و سعودی نسبت به خانوما فول سرویس هستن و حاضرن هر کاری رو واسه دوست خانومشون بکنن (البته تا یه مقطعی) / این برمیگرده به محدودیت رابطه ای که در کشورشون با خانوما دارن و اینجا واسشون یه آزادی مهیا هست " ولی این لطف بی دریغ نیست(تفسیر با خودتون) .. تعصب یمنی ها خیلی خیلی زیاده و ممکنه اونا به چشه زنشون بهتون نگاه کنن و نه یه دوست خانم و خیلی از آزادیهاتون رو بگیرن مثلا در صورت اینکه حتی شما رو با پسر دیگه ای ببینن " سنتی برخورد میکنن و ممکنه بهتون آسیب برسونن. حالا از ما گفتن بود .. به قولی دیدم که میگم
مودب ترین اعراب عراقی ها و عمانی ها هستن مخصوصا بچه های کرد عراقی اکثرا بسیار با مرام و با فرهنگ و دوست داشتنی هستن. ولی اینو بگم پنج انگشت مثل هم نیست : هر عربی یه چاه نفت و لامبورگینی نداره و نمیتونه پسر یا دختر شاهزاده عربستان باشه. بعضی هاشون هم از لحاظ مالی و فرهنگی بسیار ضعیفن.پس لطفا گول ظاهر و ملیت کسی رو نخورین.
از اونجایی که میگن مشکی رنگ عشقه " یه سری خانوما ترجیحا دوست آفریقایی میگیرن . باید بسیار مراقب باشین چون اسم اکثر آفریقایی های اینجا به فروش مواد مخدر بد در رفته و پلیس کمی زیر نظر دارشون. علاوه بر این اکثر آفریقایی ها ترجیح میدن بین خودشون دوست پیدا کنن و ممکنه شما دوست موقتشون بشین. پس در مورد یه دوستی دائم و ثابت به هیچ وجه روشون حساب نکنین.
اون چیزی که توی فیلمای هندی میبینین با چیزی که اینجا در واقعیت هست بسیار فرق میکنه. هندی ها اکثرا بسیار ریلکس هستن در مورد قول و وقت. و نمیشه روی این دو مورد روشون زیاد حساب کرد. چون خارجی هستین ممکنه بخوان حسسه رئیس مابی شون که سالها ازش رنج بردن بهتون نشون بدن. اونقدر هم مثل فیلماشون عاطفی نیستن.
در مورد بقیه ملیت ها هم به زودی توضیح میدم. لطفا این نوشته رو مغرضانه نخونین و با کمی تامل برید جلو . این فقط یه برداشت کلی بود و قصد توهین به هیچ کس و ملیتی رو نداشتم. به خدا دیدن شکست روحی و عاطفی هم وطنانمون و این که اسمشون به عنوان دخترایی که زود با خارجی ها ارتباط برقرار میکنن داره بد در میره منو مجبور کرد اینارو بنویسم.
زندگی هر کسی به خودش ربط داره و کسی نمیتونه هیچ دخالت و اظهار نظری در موردش بکنه/ همه آزادن با هرکس دلشون بخواد دوست باشن و ارتباط برقرار بکنن این فقط یه هشدار بود که مراقب خودتون باشین تا خدای نکرده به مشکلی بر نخورین