خوبی ها و بدی های تحصیل و زندگی در هندوستان

درود و آرزومند لحظاتی شیرین (البته بعد از افطار) و روزهایی پرتقالی واسه همه دوستانی که فیلشون یاد هندوستان کرده و با دیدن هزارتا وبلاگ و موسسه اخذ پذیرش و حرفای این و اون و تلفن زدن به آرش و سام و دوست و فامیل " گیج تر از دیروز هنوز تصمیمی نگرفتن و کماکان دنبال یه آدم روک و راست میگردن که اون چیزی که میخوان رو ازش بشنون.اونی که خودشون دوس دارن : میدونین دوستان: من اگه از خوبیها بگم : میگن داره از هندوستان " لس آنجلس میسازه که مشتری جمع کنه (هرچند این وبلاگ"اکثرا جنبه اطلاعاتی داره و در موارد خاص پذیرشی) . اگه از بدیهای پونا و بنگلور و میسور ... بگم : باز میگن خرش از پل رد شده "حسودیش میشه ما بریم هندوستان " چشه دیدن هم وطنشو نداره پیشرفت کنه. باید دوستانه بگم که درکتون میکنم و خودمم زمانی به این وسواس دچار بودم. ولی چه کنم که گاهی وقتا نمیشه همه چیزو به نوشتار کشید و توصیف کرد" با قسم و عرق ملی هم نمیشه به اعتماد و صداقت رسید "باید باشین تا احساس کنین" ببینین"لمس کنین"..

امشب میخوام یه سری از حقایق و خوبی و بدی های زندگی در هندوستان(پونا/بنگلور/میسور/حیدراباد/کرلا/دهلی/چندیگر...) رو واستون صادقانه(البته با قضاوت شما) تشریح کنم که با چشمی بازتر تصمیم گیری کنین:

بزارین اول از خوبیهاش بگم که تا ته این نوشته رو دنبال کنین و همه آرزوهاتون یهو به فنا نره:

1.       همونطور که همه میدونین زبان اکثر دانشگاه های اینجا انگلیسی هست : اما این به این معنی نیست که همه اساتید کاملا مسلط هستن" بعضی از اساتید وسط تدریس یهو میزنن به کانال زبان هندی و این ممکنه واسه شما آزار دهنده باشه(البته چون اکثر دانشجوها هندی هستن کمی طبیعیه). یا ممکنه با لهجه انگلیسی- هندیشون" اوایل ورودتون مشکل داشته باشین" نگران نباشید بعد از یه ماه عادت میکنین "ولی سعی کنین خودتون تلفظ صحیح لغات رو چک کنین(چون گاهی پ... ب / ف...و/ س...ش/ تلفظ میشه) انگلیسی بودن مدرکتون خوشبختانه یه امتیاز خوب واسه ورود به بقیه کشورهاست

2.       سطح علمی بعضی رشته ها مثل :بایوتکنولوژی/کامپیوتر/ام بی ای/داروسازی/ارتباطات و روزنامه نگاری/حقوق/گیاه شناسی/ژوفیزیک بالاتر از ایران هست و آزادانه تر تدریس میشه" اما در رشته های انسانی مثه ادبیات انگلیسی(که رشته دکتری خودم هست)/حسابداری/نقاشی/تربیت بدنی/کتابداری/روان شناسی  انصافا خوب کار نمیکنن. و با رشته های مهندسی که در هندوستان میخونین "از طریق موسسات اخذ پدیرش هند مثه ادوایز/ چوپرا / گلوبال  بسیار راحت میشه از اینجا به کشورهای استرالیا/انگلیس/نیوزلند رفت " بدون حتی 1دلار هزینه اخذ پذیرش .

3.       واسه دوستانی که رشته شون کامپیوتر هست و در ایران نمیشه دوره های ام.سی.اس.ای یا ام.سی.آی.تی.پی. یا شبکه گزروند. اینجا به راحتی و با 8000 روپیه میشه این کورس ها رو گزروند و مدرک معتبر بین المللی گرفت که کانادا و آمریکا بهترین مشتری های این مهندسا هستن

4.       دوستانی که در به در دنبال مدرک و امتحان آیلس/تافل/جی ار ای/ در دبی و ارمنستان و ترکیه و ایران خودمون(که متاسفانه هم گرون و هم بارها لغو شده) هستن . میتونن با یه کورس زبان دانشگاه سیمبایسز یا پونا یا حیدراباد و شهر وارنگال " واسه زبان عمومی تشریف بیارن و در کنارش از کلاسای خصوصی(ترمی 100تومن) یا موسسات معروف آیلتس/ تافل مثه موسسه بریتیش کانسل(7 هفته کلاس: 8000روپیه) و یا "موسسه اوک( دوره یه ماهه آیلتس : 4000روپیه / سه ماه جی.ار.ای : 16500روپیه) استفاده کنن و بدون هیچ اضطرابی در بریتیش کانسل ثبت نام کنن و تا 3بار در ماه (هر آزمون 7900روپیه)شانسشونو واسه گرفتن مدرک آیلتس امتحان کنن. یا مستقیم با ویزای توریستی واسه امتحان تشریف بیارن

5.       خوب" آزادی دین و لباس و عقیده هم در هندوستان جای خودشو داره/ البته با توجه به اینکه اینجا کماکان هندوستان هست و بسیاری از مردم هنوز به سنت هاشون پایبندن "مطمنا نمیشه مثه کشورای اروپایی و آمریکایی لباس پوشید "که گاهی وقتا بچه های ایرونی خودمون یه سرکی به اونورا هم میزنن . البته میتونین توی شهر گوا  و در ساحل امتحان کنین .مطمنا کسی کاری به کارتون نداره .

6.       در هند هزینه گوشت و بعضی از مواد خوراکی و سبزیجات پایینتر از ایران هست مثه : گوشت گاو:140روپیه/ گوسفند:340/ مرغ:120/ سیب زمینی:10 /گوجه:12/) ولی میوه هایی مثه سیب/کیوی/گیلاس/پرتقال/ بسیار بالاست. یه چلو مرغ وطنی هم تو رستوران ایرانی : بین 120-140 روپیه هست.  تنوع غذایی هم نسبت به ایران بسیار بالاست : توصیه میکنم غذاهای هندی مثه: چیکن بریانی/تندوری/سیزلر رو حتما در حیدراباد امتحان کنین . اینم لینک انواع غذاهای هندی (جالبه"حتما ببینین) :

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Indian_dishes

7.       در هندوستان انواع مارک معروف لباس و کیف و کفش :آدیداس/ریبوک...به راحتی پیدا میشه و همه برندهای وسایل الکتریکی در شهرهای پونا /بنگلور /حیدراباد /چندیگر/بمبیی /دهلی /کرالا / احمداباد  دارای نمایندگی هستن و وسایل الکتریکی با گارانتی معتبر ارایه میشه . خرید اینترنتی و تحویل در درب منزل و پرداخت همزمان با تحویل یکی از ویژگیهای خوب هندوستان هست.

8.       اگه تمایل دارین به یه کشور دیگه مهاجرت کنین " اکثر سفارت خانه ها (کانادا / آمریکا /استرالیا/انگلیس/فرانسه...) اینجا سفیر دارن و کمک شایانی میکنن و بسیار منظم تر و خلوت تر از دبی و ترکیه هستن

9.       در هندوستان شزکت های بین المللی زیادی وجود داره ولی صرفا واسه دانشجویان فارغ التحصیل هندی کار ارایه میدن و شانس گرفتن شغل واسه ما ایرانیها بسیار پایین هست. ولی میتونین در نمایندگیشون در کشورهای اصلی اقدام کنین. به علاوه" دانشجوها اجازه کار رسمی ندارن

10.     جاذبه های توریستی هندوستان هم که جای حرف نداره : از شمال هند : شهر چندیگر که به اروپای هند معروفه / دهلی و آگرا و جیپور هم که تاج محل واقع هست و بازارهای خوب و ارزونی داره / پونا هم مقبره گاندی و پارک اوشو و کلاسهای مدیتیشن و یوگا (دکتر آینگر) و طبیعت زیبای ماهابالشور" پنجگنی" اورنگ آباد" لوناولا / بمبیی : ساحل " علی باغ " / بنگلور : لال باغ " معبد کریشنا" پارک آبی / میسور : تیپو سلطان" باغ وحش " / کرلا / اووتی ..  

11.   رفتار مردم هندوستان هم نسبت به ما ایرانی ها که اکثرا عصبی و شاکی و دلخور از زمین و زمان هستیم بسیار آروم و ریلکس و همیشه قانع هست ولی در شهرهای پونا/ بنگلور/ وایزک/میسور متاسفانه گاهی بی احترامی ها و تبعیض ها و رشوه گیری هایی هست و مردم کمی غیردوستانه تر رفتار میکنن که من پیشنهاد صمیمانه میکنم که هرچند شرایط زندگی(امکانات و آب و هوا) در این شهر ها خوب هست ولی سعی کنین تا جایی که میتونین برای حفظ غرور و عضت ایران و ایرانی کمتر این شهرهارو واسه ادامه تحصیل انتخاب کنین. بهترین گزینه ها : ابتدا چندیگر / دهلی / حیدراباد / کرالا ... هستن.   

12.   علاوه بر مناطق فقیرنشین که بیشتر تودرتو و گاهی اوقات به صورت چادر هست " مراکز خرید بسیار بزرگ و زیبایی مثه : فونیکس/امونرا/اس جی اس مال/ریلاینس.. وجود داره که در فصل پاییز و زمستون (ماه های جولای به بعد) تخفیف های بی سابقه ای میزاره که لباس و کفش با کیفیت عالی و قیمت خوب ارایه میده "پس خانوما اصلا نگران خرید نباشن.

13.   احترام به مشتری اینجا حرف اول رو میزنه و واقعا رفتارشون در این مورد بسیار مودبانه و خاص هست(درست برعکس ایران) گاهی وقتا آدم شرمنده میشه وقتی چیزی نمیخره. از رستوران گرفته تا مراکز خرید بزرگ .. راستی این قضیه رو توی دستشویی فرودگاه بمبیی هم مشاهده میکنین که یکی واستاده در رو باز میکنه و دستمال میده دستتون و بسیار تحویلتون میگیره(عجب مثالی شد)

14.   تا یادم نرفته : شهریه بعضی رشته ها ی انسانی مثه : ادبیات انگلیسی/تجارت/روان شناسی... نزدیک 1200دلار در سال هست و بقیه رشته ها هم از 1500 تا 3000دلار متغیر هست البته به جز بعضی رشته های مهندسی و ام.بی.ای که بین 4000 تا 7000 دلار هستن.  

این فقط یه چشمه خوبی های هندوستان بود " در ادامه مطالب حتما از بدیهای تحصیل و زندگی در هندوستان هم خواهم گفت .

ایرانی سربلند / ایران سرافراز